Buitenbruiloft op de binnenplaats van kasteel Erenstein
Het gebeurt niet vaak dat ik een kosmopolitische trouwdag mag fotograferen. Toen dit onverschrokken koppel elkaar leerde kennen, woonden ze niet eens op hetzelfde continent. Hij geboren en getogen in Kerkrade, zij Australisch. Maar liefde is… niet opgeven en inmiddels hebben ze samen een nieuw ‘thuis’ gecreëerd in Zweden. Twee mensen die gewend zijn hun eigen ding te doen, vieren ook hun grote dag op hun eigen manier. Het moest een buitenbruiloft in een kasteel worden, magisch en intiem. Op een binnenplein waarvan de muren alle dierbaren omarmen.
Familie en vrienden van de bruid waren overgevlogen uit Australie om dit moment niet te missen. Iedereen genoot zichtbaar van de tijd met elkaar. De bruid had samen met haar vriendinnen alles onder controle, maakte zich op en kleedde zich rustig aan. Haar vintage trouwjurk was van haar grootmoeder geweest. Net als de sluier, die meer nog dan de jurk de show stal. De bruidegom moest hulp inroepen van zijn beste vriend om nog even snel zijn hemd te strijken. Niet volgens plan, maar wel heel leuk!
Toen de bruid de trap van het kasteel afdaalde, leek het alsof ze van een prentkaart uit de roaring twenties was gedwarreld. Blauw paars was het boeket, passend bij zijn koningsblauwe pak en de paarse jurken van de bruidsmeisjes. Ze lichtte de sluier pas toen ze bij hem was, zoals het vroeger was. Na de ceremonie en het diner nam ik het pasgetrouwde stel mee naar de tuinen van het kasteel om trouwfoto’s te maken.
De hele dag al was ik op jacht naar dat spontane moment, die blik die net even anders was. Onverwachts gebeurde het tijdens de openingsdans. Plezier, spanning, aantrekkingskracht en weer die onverschrokkenheid zaten in al hun bewegingen. Zelfs de franjes van haar charleston jurk deden vrolijk mee. Het duurde niet lang voordat ook broers, moeders, vaders, bruidsmeisjes en vrienden op de dansvloer stonden.
